Bóa blogg
Í dag er eitt ár liðið síðan mamma dó og óneitanlega er hugur minn upptekinn af því sem gerst hefur á þessu árinu sem er liðið nfrá þessum sterkun persónuleikum. Fyrst af öllu, tíminn hefur liðið mjög hratt, mjög hratt. Ég hugsa til fjölskyldunnar heima á Íslandi. Sem örugglega hefur uplifað þetta ár á allt annan hátt en ég. Þarf eð Dalbrauton var alltaf miðstöð systranna og barnabarnanna. Á einu ári hafa 5 nánir vinir og ættingjar hvatt n, mamma. Pabbi, Gyða, Róbert og Hallur. Flóðin hér í Greyton í Ágúst koma líka upp í huga minn.
En þrátt fyrir allt þetta er lífið e-n vegin þannig að maður þakkar fyrir því að lokum fyrir það fallega nsem maðurn upplifir. N(oj, væminn) en samt er það satt. Sit hér fyrir utan hótelið og horfi á öll fallegu Blómin og fuglana og spái í hvað ég er heppinn í lífinu og hvað ég hef fengið að upplifa margt. Allar 100 stjúpurnar sen var plantað í haust eru í blóma núna sem og strellurnar ogh köllurnar, kamelíurnar, sítrónurnar og appelsínurnar sem rigna niður. Við erum komnir með hund og endur endur sen hafa verpr 7 eggjum, það er búið að gera tjörn fyrir gullfiska sem bara fjölga sér.
Það bókstaflega iðar allt af lífi hér, ég nefni ekki einu sinni umferðaröngþveitið í fugla ressanum (tveim) o g blómaskreitingunum (fuglarnir elska berin í þeim) og fuglabarinn.. Já það er líf um allt. Erum farnir að hoakka til. Að Jasmínurnar fari að blómstra, sé knúppa nú þegar.
Annars er lífið hérna bara jóllý good orðið. Við fáum 3 kvenna víkingasveit frá Noregi í heimsókn til okkar. Binna, Tora og Tony, allt góðir og gamlir vinir frá Noregs árunum. Hafa ákveðið að heimsækja Afríku, hlakka til......!
Við hjónakorninn verðum hér í fyrramálið því staffið er að fara til Keip Town í skemmtiferð. Ressinn verður samt opinn annað kvöld því einn kokkurn mog einn þjónnn ákváðu sjálf að fara ekki. Held þetta verði öðruvísi daga hér í Greyton fyrir okkur Villa, plús að okkur finnst við reka nútímalegri vinnustað þar sem starfsfólkið hefur möguleika á ferðum að upplifa aðra staði en bara okkar. Alla vegana ( Alla vegna, eins og Villi skrifar). Vonumst til að sjá sem flest ykkar á komandi vetri á Íslandi.
Ps. Í minningu mömmu er ég búinn að vera í eldhúsinu (hún var besti kokkur sem hugsast getur, enda Dönsk), að búa til rauðkál og kjötbollur.
En þrátt fyrir allt þetta er lífið e-n vegin þannig að maður þakkar fyrir því að lokum fyrir það fallega nsem maðurn upplifir. N(oj, væminn) en samt er það satt. Sit hér fyrir utan hótelið og horfi á öll fallegu Blómin og fuglana og spái í hvað ég er heppinn í lífinu og hvað ég hef fengið að upplifa margt. Allar 100 stjúpurnar sen var plantað í haust eru í blóma núna sem og strellurnar ogh köllurnar, kamelíurnar, sítrónurnar og appelsínurnar sem rigna niður. Við erum komnir með hund og endur endur sen hafa verpr 7 eggjum, það er búið að gera tjörn fyrir gullfiska sem bara fjölga sér.
Það bókstaflega iðar allt af lífi hér, ég nefni ekki einu sinni umferðaröngþveitið í fugla ressanum (tveim) o g blómaskreitingunum (fuglarnir elska berin í þeim) og fuglabarinn.. Já það er líf um allt. Erum farnir að hoakka til. Að Jasmínurnar fari að blómstra, sé knúppa nú þegar.
Annars er lífið hérna bara jóllý good orðið. Við fáum 3 kvenna víkingasveit frá Noregi í heimsókn til okkar. Binna, Tora og Tony, allt góðir og gamlir vinir frá Noregs árunum. Hafa ákveðið að heimsækja Afríku, hlakka til......!
Við hjónakorninn verðum hér í fyrramálið því staffið er að fara til Keip Town í skemmtiferð. Ressinn verður samt opinn annað kvöld því einn kokkurn mog einn þjónnn ákváðu sjálf að fara ekki. Held þetta verði öðruvísi daga hér í Greyton fyrir okkur Villa, plús að okkur finnst við reka nútímalegri vinnustað þar sem starfsfólkið hefur möguleika á ferðum að upplifa aðra staði en bara okkar. Alla vegana ( Alla vegna, eins og Villi skrifar). Vonumst til að sjá sem flest ykkar á komandi vetri á Íslandi.
Ps. Í minningu mömmu er ég búinn að vera í eldhúsinu (hún var besti kokkur sem hugsast getur, enda Dönsk), að búa til rauðkál og kjötbollur.
posted by SOS.SA at 7:23 am
3 Comments:
Hæ elsku Guðmundur minn og Villi. Það var sorglegt að lesa bloggið þitt í dag, en samt svo gott að þú skulir skrifa þig frá þessu. Fátt er hollara. Vildi bara senda kveðju mína og kossa elskurnar. Komst því miður ekki til Hafdísar í partýið en þar hefur örugglega verið gaman. Love U. Anna Kristine
Takk fyrir skrifin Guðmundur minn. Við söknum ykkar ákaft hér á Fróni en gott að vita að þið eruð ánægðir í Afríkunni.
Ástarkveðjur og knús frá Sléttó þar sem er sumar samfleytt í margar vikur og spáin áfram góð kunnum bara ekki á þetta. Við erum orðin svört á litinn þe. að segja á pörtum. Bændabrúnka kallast það víst. Erum mikið í Krikanum.
Kiss kiss og knús knús
Heilir og sælir báðir tveir.
Guðrún Bjarnadóttir á Hvanneyri hér.. Ósköp fallegt þetta síðasta blogg..
Ég hef ekki náð að kíkja á bloggið ykkar í smá tíma þar sem tölvan mín krassaði og var svo straujuð og ég missti út linkinn á ykkur.. Reyndi og reyndi að finna ykkur aftur en gat ekki þar til í nótt get ég svo svarið að slóðinn kom bara til mín í svefni.. og ég vaknaði og kíkti og viti menn það stóð heima.. Sætur hundurinn.. Happy.. en ég á hund sem heitir Kátur og er MIKIÐ kátur og sprækur.. En hann er kominn í langtímapössun í Ölvisholt í Flóa þar sem við erum að fara í nám næsta vetur. Búum í Malmö en ég fer í skóla til Köben en kærastinn minn til Alnarp.. Ég ætla að taka masterinn í grasafræði... Jæjja ég bið að heilsa til Afríku.. þetta hljómar allt svo ljúft hjá ykkur núna.. Held áfram að fylgjast með frá Malmö..
Bestu kveðjur
Guðrún Bjarnadóttir
Hvanneyri
Post a Comment
<< Home