Brjálað veður og nýtt heimili

Erum loksins fluttir. Herbergið er ekki mikid stærra en verbúðin (eins og við kölluðum hana) sem við bjuggum í um tíma á Grettó, en þvílíkt miklu huggulegri. Erum með borðstofu, stofu og svefnherbergi, allt í einu opnu rými. Okkur á eftir að líða mjög vel þarna. Mun heimislegra og hlutirnir okkar njóta sín mjög vel. Fyrsta nóttin var nú samt ekki glæsileg. Það er búið að vera svo svakalega hvasst og Kári á fullu að rífa og tæta. Það er mjög stórt pálmatré fyrir aftan herbergið okkar og Kári náði að rífa af því gamlar greinar sem hrundu niður á bárujárnsþakið með þvílíkum hávaða og svo fukur þær fram og til baka þannig að þessi hávaði hélt nú eiginlega vöku fyrir manni.

Um 3 leitið um nóttina, hringdi svo Öryggisgæslan okkar og tilkynnti okkur að það væru opnir gluggar á nokkrum herbergjum hjá okkur. Ég rauk á fætur til að loka gluggunum. Var í brjáluðu skapi, úrillur og illa sofin. Gekk um blótandi herbergisþernunni í sand og ösku meðan ég þreifaði mig áfram á milli húsa í þvílíku myrkri. Náði svo að sofna aðeins aftur. Fór svo á fætur að ná í staffið. Las yfir Gilitrutt alla leiðina hingað aftur. Hvort hún gerði sér grein fyrir því hvað við ynnum mikið, frá 7 á morgnanna þangað til seinasti gestur fer. Og hvað maður þyrfti nú mikið á svefninum sínum stutta að halda og hefði ekki þörf fyrir að Öryggisgæslan vekti mann upp um miðjar nætur vegna þess að hún hefði ekki gert vinnuna sína almennilega. Sama gerðist fyrir tæpri viku síðan, en þá var það Ami sem hafði gleymt að loka og læsa einu herberginu. Þá var ég ræstur út um miðja nótt líka. Las yfir honum þá líka. Í gær gleymdi svo hin herbergisþernan að loka tveim gluggum. Við fórum í eftirlitsferð eftir að þær voru farnar heim til að tryggja að maður yrði nú ekki ræstur út aftur um miðja nótt.

Fór svo í eftirlitsferð um svæðið til að sja´hvort það hefðu orðið einhverjar skemmdir. Hurð hafði fokið upp á einu herberginu og gluggar í henni brotnað ásamt því sem hurðin var löskuð. Allir stólar, sólhífar og borð í garðinum var á hvolfi dreifð um allt. Alla vegna þrjú tré brotnuðu, þar af eitt Jakarandatré sem var fyrir framan bygginguna. Vorum nú eiginlega samt bara fegnir að það hefði brotnað. Fannst það alltaf vera á vitlausum stað og skyggði á hótelið. Jæja, Ami er búinn að vera á fullu í viðgerðum í gær og í dag. Það var talsverður hávaði í veðrinu í nótt líka, en samt ekkert á við fyrri nóttina, þannig að við sváfum bara mjög vel.

Það er búið að vera mjög rólegt hérna og lítið að gera. Erum að spara og því með lágmarksmannskap. Engan kokk á morgunvaktinni. Þeir koma ekki fyrr en klukkan 3 í vinnu, þannig að maður þarf að kokka mat fyrir staffið og ef svo ólíklega skyldi nú vilja til að einhver gestur druslaðist inn. Þetta er víst mjög rólegur tími hérna er okkur sagt. Vetrarveðrin geta víst verið svona hérna með alveg hífandi roki. Staffið okkar segir að þetta veit á slæman vetur hérna. Veit ekki hvort eitthvað sé til í því. Það er alla vegna hlýtt núna. Var 18 gráður í morgun og fer hlýnandi. Sólin skín og það verður sjálfsagt mjög hlýtt í dag þegar vindurinn fer að róast.

Í dag er skrifstofudagur, ekki það skemmtilegasta sem ég geri. Ætlum svo að fara seinni partinn til hennar Jenny í “drinky poo”. Höfum ekki komist spönn frá rassi í langan tíma og hlökkum því mikið til að komast til hennar, þótt það verði bara í einn eða tvo klukkutíma. Finnst við vera í fríi þegar maður kemst svona aðeins út af hótelinu.

Lovísa, dóttir mín er að koma í júlí í frí til okkar með barnabarnið okkar. Get ekki lýst því hvað við hlökkum mikið til. Höfum saknað þeirra svo ótrúlega mikið, þá sjaldan maður hefur yfirleitt tíma til að hugsa heim. Það er yfirleitt aldrei tími til að hugsa um neitt annað en reksturinn hérna.

Gunni og Jóhanna komu hérna í gær til að kveðja. Gunni er farinn heim og væntanlega að lenda á klakanum í skifuðum orðum. Jóhanna ætlar að vera hérna áfram. Býr hjá Hermann og Philipus og ætlar að vinna áfram í að byggja upp sambönd hérna við birgja. Þau stefna á innflutning á vörum héðan til Íslands.

Staffið er mikið að spyrja um Gússý. Greinilegt að þeim var mjög hlýtt til hennar. Endilega sendu þeim línu Gússý mín. Bara svo þau viti að þu hafir komist heim heil á höldnu